Komunikat został wydany ze względu na wzrastającą liczbę emisji obligacji niebędących obligacjami Skarbu Państwa, które w znacznej mierze są adresowane do klientów detalicznych, którzy powinni być objęci szczególną ochroną.
Większy poziom oprocentowania obligacji w stosunku do lokat bankowych wynika z faktu, iż w stosunku do obligacji nie mają zastosowania przepisy o gwarantowaniu depozytu – a co za tym idzie, znacznie zwiększa się ryzyko utraty całości zainwestowanych środków.
Komisja zwraca uwagę na obowiązek rzetelnego informowania inwestorów o charakterze obligacji oraz umożliwienia im swobodnego zapoznania się z prospektem emisyjnym lub dokumentacją sporządzoną na potrzeby emisji niepublicznej. Obligacje nie mogą być w żaden sposób porównywane do lokat bankowych a wręcz przeciwnie – oferujący winien rzeczowo wyjaśnić inwestorowi podstawowe różnice i ryzyka związane z inwestycją w obligacje.
Zdaniem Komisji, banki obowiązane są pełnić funkcję informacyjną względem swoich klientów, którzy bardzo często dysponują niewielkim zasobem wiedzy, doświadczenia jak i środków pieniężnych. Wynika to między innymi z faktu, iż relacja klienta z bankiem, który świadczy na jego rzecz zarówno usługi bankowe jak i maklerskie zasadniczo różni się od relacji jaka powstaje między klientem a domem maklerskim. Bank, z uwagi na świadczone na rzecz klienta rozmaite usługi, nie tylko dysponuje większą liczbą informacji na temat swojego klienta, ale też posiada kredyt zaufania zbudowany na gruncie długoterminowego świadczenia rzeczonych usług.
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Komisji nie jest odpowiednim proaktywne oferowanie obligacji klientom indywidualnym, którzy posiadają w danej instytucji środki o wartości nie wyższej, niż podlegające ochronie z tytułu gwarantowania depozytów, które w przekonaniu klientów objęte są systemem gwarantowania.
