Opis polityki oraz strategii inwestycyjnej jest elementem obligatoryjnym wniosku o wpis do rejestru zarządzających ASI. Powodem wydania przedmiotowego stanowiska jest potrzeba zwrócenia uwagi na fakt, że oba te dokumenty, pomimo podobnego zakresu tematycznego, są od siebie niezależne i zgodnie z wytycznymi zamieszczonymi na stronie internetowej Komisji, powinny spełniać określone wymogi. Komisja postanowiła scharakteryzować w stanowisku oba dokumenty, aby zapobiec rozbieżnościom interpretacyjnym i brakom formalnym w składanych wnioskach.
Polityka inwestycyjna ASI powinna przede wszystkim wskazywać cel, który będzie realizowany dzięki działalności inwestycyjnej i gromadzeniu środków wpłacanych przez inwestorów. Polityka powinna również wskazywać metody, dzięki którym dany cel zostanie osiągnięty. W zakresie tego dokumentu powinien znaleźć się również sposób wykorzystania kapitału wpłaconego przez inwestorów, aby w efekcie osiągnąć satysfakcjonujący inwestorów wynik finansowy inwestycji. Polityka inwestycyjna powinna również pozwolić inwestorowi na identyfikację potencjalnych ryzyk danej inwestycji. UKNF zwraca uwagę, że konstruując treść polityki inwestycyjnej ASI, można posługiwać się treścią przepisu art. 20 u.f.i., określającej ramy polityki inwestycyjnej dla funduszu.
Strategia inwestycyjna ASI jest dokumentem dopełniającym i uszczegóławiającym wyżej wspomnianą politykę. W jej treści powinny znaleźć się bardzo szczegółowe zapisy dotyczące lokowania aktywów ASI. Trzy podstawowe informacje jakie powinny, według Komisji, znaleźć się w treści dokumentu to:
UKNF zwrócił uwagę również w swoim stanowisku na potrzebę uwzględnienia polityki i strategii inwestycyjnej w dokumentach założycielskich ASI oraz na ogólne wymogi dotyczące precyzyjności, rzetelności treści tych dokumentów a także prawidłowość reprezentacji spółki przy podpisywaniu tych dokumentów.
